از ریشه لاتین
Traditio
به معنای عمل "باز پس دادن " و " انتقال " ، گرفته شده است . انتقال میراث فرهنگی خاص گروهی ویژه در طی نسل هاست . اولین حامل سنت ، زبان محاوره و حافظه جمعی و فردی است ، پس از آن زبان مکتوب.
سنت ، انتقال درست سلوک و رفتار جمعی است که موجبات بقای گروه را فراهم می سازد. همچنین شیوه ی زندگی و مخصوصا" روش ها و فنونی نیز که امکان موفقیت در محیطی خاص را فراهم ساخته اند ، از طریق سنت ها ، به نسل های دیگر انتقال می یابند. لیکن ، چون تجربه ی گروه تنها محدود به موفقیت های مادی آن نیست ، سنت انتقال تجربه ی اجتماعی و معنوی گروه و همچنین مجموع آداب و رسوم ، باورها ، ارزش ها ، و آرمان ها ی غالب را نیز موجب می شود.