اگر تنهاترین تنهاها شوم،
باز تو هستی!
آری تو که از پدر و مادر بر من مهربانتری!
ای عزیز ماندنی!
ای ناب سختیاب!
تو یگانه شاهد شریفی بر لحظهلحظههای رنج من!
ای خوب خواستنی!
اکنون دستان دردمند و نیازمند خویش را بر آستان نیلوفرینت میگشایم،
و از تو،
برای همسایهام که نان مرا ربود،
نان!
برای یارانی که دل مرا شکستند،
مهربانی!
برای عزیزانی که روح مرا آزردند،
بخشش!
و برای خویشتن خویش،
آگاهی،
عشق و عشق و عشق
میطلبم!
آمین!
باز تو هستی!
آری تو که از پدر و مادر بر من مهربانتری!
ای عزیز ماندنی!
ای ناب سختیاب!
تو یگانه شاهد شریفی بر لحظهلحظههای رنج من!
ای خوب خواستنی!
اکنون دستان دردمند و نیازمند خویش را بر آستان نیلوفرینت میگشایم،
و از تو،
برای همسایهام که نان مرا ربود،
نان!
برای یارانی که دل مرا شکستند،
مهربانی!
برای عزیزانی که روح مرا آزردند،
بخشش!
و برای خویشتن خویش،
آگاهی،
عشق و عشق و عشق
میطلبم!
آمین!