1. اگر نمىدانيم، با صراحت بگوييم نمىدانم. «قل ان ادرى»(جنّ، 25.)
2. به همهى سخنها جواب ندهيم. «قل انّما علمها عند ربّى»( اعراف، 187.)
3. در جواب، به نقاط مهم توجه شود. از پيامبر مىپرسند: چه چيزى انفاق كنيم؟ پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله به جاى بيان آن چيز، مىفرمايد: هرچه مىدهيد اول به والدين و بستگان و نزديكان بدهيد. «ما انفقتم من خير فللوالدين»( بقره، 215.)
4. كوتاه گفتن. «خير الكلام ما قَلّ و دَلّ»(مدارك العروة، ج 23، ص3.)
5. رسا گفتن. «قولاً بليغا»( نساء، 63.)
6. نرم گفتن. «قولاً ليّنا»( طه، 44.)
7. بهترين كلام را بكار بردن. «يقول الّتى هى احسن»(اسراء، 53.)
8. با كرامت سخن گفتن. «قولاً كريما»( اسراء، 23.)
9. توجه به بازتاب سخن داشتن. به يك ماجرا توجه كنيد: هنگام سخنرانى پيامبر مسلمانان به آن حضرت مىگفتند: «راعنا» يعنى رعايت حال ما را بكن و شمردهتر سخن بگو. اين تعبير در عرف يهود نوعى دشنام تلقّى مىشد و برخى از يهوديان اين كلمه را دستاويز قرار داده و از آن سوءاستفاده مىكردند. آيه نازل شد كه به هنگام سخنگفتن و حرفزدن، به انعكاس حرفها و برداشت ديگران نيز توجه داشته باشيد و با ملاحظه سخن بگوييد و به ديگران فرصت سوءاستفاده ندهيد.
ممكن است افراد در حرف و سخن خود حسن نيت داشته باشند؛ ولى بازتاب سخن نيز مهم است؛ زيرا ممكن است سخن بازتابى منفى داشته و باعث ضربه زدن به دين، اعتقاد، رهبرى و جامعه اسلامى شود.
افرادى كه در عزادارىها به عشق امام حسينعليه السلام قمه مىزنند بايد به بازتاب عمل خود توجه داشته باشند. تلويزيونها و ماهوارههاى دنيا بدن خونى آنان را نشان مىدهد و بدخواهان اين صحنهها را مكرر نشان مىدهند تا از اسلام و مسلمانان سيماى وحشتناكى نشان دهند.
آيا عقل و شرع ما اجازه مىدهد جورى عزادارى كنيم كه بدخواهان اسلام آن را دستاويز قرار داده و بر ضد مكتب و مسلمانان پخش كنند و تحليل كنند كه شيعيان يك مرض روانى دارند و آن خودآزارى، خودزنى و خودكشى است و در دنيايى كه توجيه نيستند ايجاد ترديد و وحشت كنند؟
2. به همهى سخنها جواب ندهيم. «قل انّما علمها عند ربّى»( اعراف، 187.)
3. در جواب، به نقاط مهم توجه شود. از پيامبر مىپرسند: چه چيزى انفاق كنيم؟ پيامبر اكرمصلى الله عليه وآله به جاى بيان آن چيز، مىفرمايد: هرچه مىدهيد اول به والدين و بستگان و نزديكان بدهيد. «ما انفقتم من خير فللوالدين»( بقره، 215.)
4. كوتاه گفتن. «خير الكلام ما قَلّ و دَلّ»(مدارك العروة، ج 23، ص3.)
5. رسا گفتن. «قولاً بليغا»( نساء، 63.)
6. نرم گفتن. «قولاً ليّنا»( طه، 44.)
7. بهترين كلام را بكار بردن. «يقول الّتى هى احسن»(اسراء، 53.)
8. با كرامت سخن گفتن. «قولاً كريما»( اسراء، 23.)
9. توجه به بازتاب سخن داشتن. به يك ماجرا توجه كنيد: هنگام سخنرانى پيامبر مسلمانان به آن حضرت مىگفتند: «راعنا» يعنى رعايت حال ما را بكن و شمردهتر سخن بگو. اين تعبير در عرف يهود نوعى دشنام تلقّى مىشد و برخى از يهوديان اين كلمه را دستاويز قرار داده و از آن سوءاستفاده مىكردند. آيه نازل شد كه به هنگام سخنگفتن و حرفزدن، به انعكاس حرفها و برداشت ديگران نيز توجه داشته باشيد و با ملاحظه سخن بگوييد و به ديگران فرصت سوءاستفاده ندهيد.
ممكن است افراد در حرف و سخن خود حسن نيت داشته باشند؛ ولى بازتاب سخن نيز مهم است؛ زيرا ممكن است سخن بازتابى منفى داشته و باعث ضربه زدن به دين، اعتقاد، رهبرى و جامعه اسلامى شود.
افرادى كه در عزادارىها به عشق امام حسينعليه السلام قمه مىزنند بايد به بازتاب عمل خود توجه داشته باشند. تلويزيونها و ماهوارههاى دنيا بدن خونى آنان را نشان مىدهد و بدخواهان اين صحنهها را مكرر نشان مىدهند تا از اسلام و مسلمانان سيماى وحشتناكى نشان دهند.
آيا عقل و شرع ما اجازه مىدهد جورى عزادارى كنيم كه بدخواهان اسلام آن را دستاويز قرار داده و بر ضد مكتب و مسلمانان پخش كنند و تحليل كنند كه شيعيان يك مرض روانى دارند و آن خودآزارى، خودزنى و خودكشى است و در دنيايى كه توجيه نيستند ايجاد ترديد و وحشت كنند؟