در حال حاضر افزایش جمعیت یکی از مهم ترین مشکلات بشری است که بیشتری تأثیر را بر تخریب محیط زیست دارد و باعث نابودی گونه های حیات وحش و کاهش تنوع زیستی می شود.
در این میان غارها و آبشارها نیز به دلایل گوناگون، همانند دیگر منابع محیط زیست قربانی اثرات ازدیاد جمعیت و توسعه گردیده اند و به بهانه های مختلفی مثل تبدیل اراضی و بهره برداری های بی رویه از منابع طبیعی، شکار و صید، وجود دام های اصلی در جنگل ها و کندوکاو برای دستیابی به منابع ارزشمند، آثار زیرخاکی در غارها و تپه ها، گونه های وحشی و زیستگاه های آنها و همچنین آثار ارزشمند طبیعی که دست بشر در ساخت آنها دخالت نداشته، در معرض نابودی قرار گرفته اند. به این ترتیب با توجه به اهمیت موضوع مطالعه و تحقیق بر روی گونه های مهم جانوری و آثار طبیعی یا میراث های طبیعی جهانی کشف و معرفی آنها به منظور حفاظت مطلوب تر ضروری به نظر می رسد. این مطالعات، از یک سو زمینه را برای بررسی های بیشتر بوم شناختی و از سوی دیگر مدیریت و استفادهٔ منطقی تر از این آثار را فراهم می گرداند.یقیناً روند کنونی بهره برداری از محیط های پیرامون این مجموعه و دخل و تصرفات انسانی، در آینده این مجموعه را با آن همه زیبائی ها از بین خواهد برد. بر این اساس پس از مدت ها مطالعه برای شناسائی هر چه بیشتر این منطقه، تلاش شده تا این طبیعت منحصربه فرد کشور به سازمان حفاظت محیط زیست معرفی گردد تا به عنوان اثر طبیعی ملی به ثبت رسیده و از حمایت های قانونی قوی تری برخوردار گردد.
●موقعیت جغرافیائی
غار و آبشارهای شیرآباد در ۵۵ کیلومتری شرق گرگان، در حد فاصل شهرهای علی آباد کتول و آزادشهر و در جنوب روستای شیرآباد از توابع بخش را میان واقع گردیده اند.فاصلهٔ این غار و آبشارهای آن از روستای شیرآباد کمتر از ۲۰ کیلومتر است. بعد از گذشتن از جادهٔ ماشین رو در جنوب شیرآباد، منطقه جنگلی شده و به حاشیه رودخانه ختم می شود که منطقه ای ییلاقی بوده و استعداد و آمادگی ایجاد اطراق برای علاقه مندان را دارد. بستر رودخانه در تمام طول مسیر با وجود سنگ های آذرین تیره رنگ و به دلیل همجواری طبیعت اطراف و گیرائی خاصی دارد.این غار در ارتفاع حدوداً ۳۴۵ متری از سطح دریا قرار دارد. طول آن در حدود ۲۳۵ متر و قطر دهانه آن نیز ۱۵ ـ ۹ متر است. در کف آن آب سردی در حدود ۱۱ ـ ۱۰ درجهٔ سانتیگراد جاری بوده که این آب به رودخانهٔ شیرآباد در دامنهٔ پائین غار می ریزد. در این مجموعهٔ آبی، هفت آبشار بسیار زیبا در محیط جنگلی کوهستانی وجود دارد که مورد بازدید بسیاری از علاقه مندان قرار می گیرد.
●غار شیرآباد
غار شیرآباد یکی از غارهای مهم طبیعی و جالب بوده که دست بشر در ساخت آن دخالتی نداشته است. ضمناً با سرازیر بودن آب از آن، زیستگاه بسیار جالبی برای بعضی از گونه ها از جمله سمندر کوهستانی ایرانی که بومی سرزمین ماست، به وجود آمده است. این غار اندکی بالاتر از آبشارها قرار دارد که به علت وجود آبشار نام شیرآباد بر آن نهاده اند. دربارهٔ این غار افسانه ها و روایات متعدد و پیچیده ای در محل وجود دارد. عده ای آن را غار ”دیو سفید“ می نامند. بر قسمت اعظم غار تاریکی مطلق حکمفرماست و در انتهای غار نیز چشمه ای وجود دارد که منشأ ایجاد غار در طول قرن های گذشته بوده است.به دلیل ویژگی های ساختمانی و جنس زمین، حرکت آب باعث تشکیل استخر، استالاکتیت، بستر گلی و چسبنده و پدیده های مختلف در طول مسیر شده است. این امر باعث به وجود آمدن انگیزه و گیرائی فراوانی در علاقه مندان برای کشف اسرار طبیعت گردیده است. در حال حاضر تاریکی مطلق در بیشتر مسیر غار و همچنین انعکاس صدای حرکت آب در مسیر، تبدیل به زمزمه و صداهائی در غار شده که این امر شایعات مختلفی را در مورد غار بین اهالی رواج داده است.
●آبشارهای شیرآباد
به دلیل شیب های تند رشته کوه های البرز در ناحیهٔ شرقی و وجود چشمه سارهای فراوان در دامنهٔ کوه قلعه ساران، آبشارهای کوچک و بزرگی شکل گرفته که در بین آنها ۷ آبشار، در محدودهٔ غار شیرآباد در بخش صخره ای قرار گرفته اند. ارتفاع یکی از آنها در حدود ۲۰ متر است و آب های نقره فام که با درخشندگی از این ارتفاع به داخل استخرهای پائین دست فرو می ریزند، به عنوان عنصر ممتاز طبیعی به شمار می آید و قابلیت های فوق العاده ای برای جذب جهانگردان و محققین ایرانی و خارجی و دیگر علاقه مندان دارد. امروز این مجموعه آبشارها مورد توجه علاقه مندان زیادی قرار گرفته که در فصول مساعد از آن دیدن می کنند.
●غار شیرآباد به عنوان یک زیستگاه
دوزیستان جانورانی هستند که قسمتی از زندگی خود را در آب و قسمت دیگر را در خشکی می گذرانند.آنها به اشکال مختلفی تکامل پیدا کرده اند و امروزه در بعضی از غارهای دنیا ساکن هستند. از آنجا که دوزیستان تغذیه زیادی دارند، در تنظیم جمعیت هزاران گونه از بی مهرگان که از آنها استفاده غذائی می کنند، نقش به سزائی ایفا می کنند.متأسفانه آدمی با توسعهٔ کشاورزی سطح وسیعی از مساعدترین زیستگاه آنها را تخریب نموده و شرایط را برای زندگی و تولیدمثل کلیهٔ موجوداتی که از گیاهان تغذیه می کنند، دشوار کرده است. و به این ترتیب در مناطقی که تعداد دوزیستان کاهش می یابد، به طور حتم خساراتی به گیاهان وارد شده و در نتیجه در کنترل جمعیت پاره ای از بی مهرگان نیز اختلال ایجاد خواهد شد.از آنجا که محیط های بیرونی غار، کوهستانی و جنگلی بوده و با گونه هائی از درختان و درختچه ها مانند ممرز، افرا، انجیلی، توسکا، همیشک، داردوست، خزه ها و گیاهان گلدار و دیگر گونه های پهن برگ خزری پوشیده شده، مکانی برای زیست مرال، شوکا، خرس، پلنگ، خوک وحشی، گربه وحشی، گربه جنگلی و دیگر گونه های جانوری می باشد. در قسمت درونی دهانهٔ غار شیرآباد به دلیل وجود شرایط مطلوب و آب، گونه هائی از بی مهرگان، حشرات، گاماروس ها، کرم های پهن آزاد، عنکبوت های پابلند، خرچنگ آب شیرین، سوسک، خفاش و سمندر جویباری یا کوهستانی ایرانی Batrachuperus Persicus. که یکی از گونه های مهم کمیاب جانوری ایرانی است، زندگی می کنند.
[/right]
منبع:سايت آفتاب
[You must be registered and logged in to see this image.]