شعر

می نویسم برای تو
برای تو که در تنهاییهایم درخشیدی و تو که در نا امیدی هایم لبخند را بر لبانم نقش بستی
تو که فرشته نجات احساسم بودی
دیروز تو را دیدم امروز تو را شناختم و فردا تو را از دست خواهم داد
اما در این مهلت اندک با تو بودن دوستت داشتم و دارم
اما تو چه زود بار سفر بستی و عاشقانه آخرین نگاهت را هدیه چشمان اشکبارم کردی
هیچگاه آخرین نگاهت را از یاد نخواهم بردکه در آن سکوت مبهم هزاران حدیث آشنا را دیدم


هیچگاه آخرین لحظه را از یاد نخواهم برد
هیچگاه آخرین لحظه را از یاد نخواهم برد
هیچگاه ...............

این شعره
یا دیکلمه
دوست عزیز

با عرض سلام مجدد
نکته ای که هست آقای ملاسه؟؟؟؟!!!!!!!! برای هر نوشته ای اتاق گفتمان خاصی است که می باید متناسب با آن اتاق مطالب را قرار دهیم
هر چند مهم نیست چون منم اولش همینطوری بودم

ولی نوشته ی عشقولانه ی سوزناکی است
نمی دونم این چه بساطی است که همه از عشق می نالند