[You must be registered and logged in to see this image.]
بعضي عادت‌ها مانند عادت به خرافه‌‌باوري جزئي از زندگي‌مان شده؛ البته اگر بپرسند خرافاتي هستيد يا نه؟
مسلما جوابمان منفي است ولي با كارهايي كه انجام مي‌دهيم، جايي براي انكار آن باقي نمي‌ماند. چقدر براي عطسه‌كردن ديگران معطل شده‌ايم. هنوز هم ديدن عدد 13 دلمان را مي‌لرزاند. روزي چند بار از كلمه خوش‌شانسي و بدشانسي استفاده مي‌كنيم. اگر از كسي يا چيزي تعريف كنيم و كلمه‌اي در رفع چشم‌زخم نگوييم تا مدت‌ها هر مسئله‌اي برايش پيش بيايد، ما را مسئول مي‌داند و خيلي عادت‌هاي نادرست كه دوست داريم واقعيت‌ها را از پشت آنها ببينيم. براي ترك اين عادت‌ها كه شايد سخت هم باشد قبل از اينكه به نسل آينده و فرزندانمان منتقل كنيم، بايد فكري اساسي كرد.
بسياري از مردم در محيطي كه پر سروصدا هست و به آن عادت كرده‌اند به راحتي مي‌خوابند و با قطع صداها و ساكت‌شدن محيط از خواب بيدار مي‌شوند. اين عادت براي كساني كه با كوچك‌ترين صدا خوابشان به‌هم مي‌خورد مي‌تواند عجيب باشد. اگر كسي ناراحت باشد و گريه كند دورش جمع مي‌شويم و همدردي مي‌كنيم، بهتر بود به اين همراهي، در موقع خنديدن افراد هم عادت مي‌كرديم.
خريدكردن را كاري شاق براي خود و خانواده مي‌دانيم؛ چه بسا وقت گذاشتن براي خريد و احساس لذت از آن، بزرگ‌ترين درس و تفريح براي فرزندانمان باشد.
به انجام كارهاي خانه عادت كرده‌ايم. اگر يك روز به آن نپردازيم، حس مي‌كنيم اشتباهي مرتكب شده‌ايم. شب را هم با فكر كارهاي فردا به خواب مي‌رويم. برعكس كساني كه عادت دارند كوچك‌ترين كارشان را به كارگر بسپارند؛ هر دو گروه با برنامه‌ريزي غلط، لذت انجام كارهاي خانه را از دست مي‌دهند.
اگر همه خواسته‌ها را فداي كارمان كرده‌ايم و تنها با شغل‌مان زندگي مي‌كنيم، روزي كه شغل‌مان را نداشته باشيم، آن روز ديگر هيچ چيز نخواهيم داشت. البته اگر عادت به تنبلي و بيكاري داشته باشيم، امروز نيز هيچ نداريم. كار متعادل به دور از هرگونه افراط و تفريط مي‌تواند نجات‌بخش زندگي باشد. دعوت به هر عروسي با هدر دادن كلي وقت و انرژي و هزينه همراه است چون عادت كرده‌ايم براي 2ساعت، كل خانواده را نو نوار كنيم و چه بسا لباس‌هايي كه در منزل داريم به مراتب بهتر باشد.
بچه‌ها با تقليد از كارهاي ما زندگي مي‌كنند. ممكن است طوري از كارهاي بد تقليد كنند كه زشتي عمل از بين برود و برايشان عادي شود. عادت بچه‌ها بعد از كش و قوس‌هاي زياد بيشتر به عادت خانواده برمي‌گردد. بچه‌ها وقتي عادت به بله گفتن دارند، خوشمان مي‌آيد ولي وقتي نه مي‌شنويم، زمين و زمان را مقصر مي‌دانيم.
چه مقدار از عادت‌هاي درست و غلط در زندگي ما هست؟ كلا انسان، موجودي عادت‌پيشه است و زندگي‌اش را بر روالي مشخص به پيش مي‌برد. مگر زماني كه اجباري براي تغييردادن خويش داشته باشد. از انجام كارهايي كه به صورت عادت درآمده و موارد زائد و نادرستي هستند، پرهيز كنيم. ترك بعضي عادت‌ها زيباست مانند ترك اعتياد به مواد گوناگون، سيگار، عادت‌هاي وسواسي و موارد ديگر كه با تأخير در ترك هر يك از اين عادت‌ها، ترك زندگي زودتر اتفاق خواهد افتاد. گشتن و تفريح، زيبا و دلنشين است ولي اگر تمام اوقاتمان صرف آن شود، آخرش به بيهودگي و پوچي خواهد كشيد.
بعضي عادت‌ها را نبايد ترك كرد و بهتر است رفته‌رفته حالت عادتي بيشتري به خود بگيرد. عادت كنيم با ديدن چيزهاي كوچك خوشحال شويم. ديدن طبيعت و چيزهاي طبيعي، زيبايي خود را دارد؛ هر چه بيشتر به آن عادت كنيم زندگي بهتري خواهيم داشت. عادت به شكرگزاري موجب آرامش بيشتر انسان مي‌شود.
آرامش ذهن وقتي با ماست كه بر نعمت‌هايي كه داريم شكرگزار باشيم. وقتي چشم باز مي‌كنيم، آسمان و زيبايي‌هاي زمين را مي‌بينيم، شكرگزار چشم‌هايمان باشيم. شكرگزار دست‌ها و پاهايي باشيم كه ما را محتاج خودمان مي‌كنند. از كار براي بچه‌ها نناليم چون اگر آنها نبودند زندگي مفهوم واقعي خود را از دست مي‌داد. به موقع مسئوليت‌ها را به بچه‌ها بسپاريم كه آنها نيز از انجام آن كارها لذت ببرند. فكر نكنيم زندگي يك كشمكش دائمي است. زندگي پرتلاطم مسلما زيباتر است. شكرگزار داشتن دوستاني باشيم كه امكان آن براي همه فراهم است.
عادت پايبندي به اخلاق و مذهب باعث مي‌شود نااميدي‌ها و استرس‌هاي زندگي را كمتر كنيم. توقعات نامعقول، آرزوهاي بيهوده و نگراني‌هاي بي‌مورد را از زندگي حذف كنيم تا موانع كمتري سر راهمان باشد. زندگي خود را داشته باشيم و عادت شنيدن اظهارنظرهاي ديگران از زندگي را حذف كنيم. در پي دوستان آسماني و كامل نباشيم چون خودمان هم كامل نيستيم.اگر تاكنون با عادت‌هاي بي‌مورد تحميلي زندگي كرده‌ايم بعد از اين خود، انتخاب‌گر برنامه‌هاي زندگي خود باشيم.
مسلما جوابمان منفي است ولي با كارهايي كه انجام مي‌دهيم، جايي براي انكار آن باقي نمي‌ماند. چقدر براي عطسه‌كردن ديگران معطل شده‌ايم. هنوز هم ديدن عدد 13 دلمان را مي‌لرزاند. روزي چند بار از كلمه خوش‌شانسي و بدشانسي استفاده مي‌كنيم. اگر از كسي يا چيزي تعريف كنيم و كلمه‌اي در رفع چشم‌زخم نگوييم تا مدت‌ها هر مسئله‌اي برايش پيش بيايد، ما را مسئول مي‌داند و خيلي عادت‌هاي نادرست كه دوست داريم واقعيت‌ها را از پشت آنها ببينيم. براي ترك اين عادت‌ها كه شايد سخت هم باشد قبل از اينكه به نسل آينده و فرزندانمان منتقل كنيم، بايد فكري اساسي كرد.
بسياري از مردم در محيطي كه پر سروصدا هست و به آن عادت كرده‌اند به راحتي مي‌خوابند و با قطع صداها و ساكت‌شدن محيط از خواب بيدار مي‌شوند. اين عادت براي كساني كه با كوچك‌ترين صدا خوابشان به‌هم مي‌خورد مي‌تواند عجيب باشد. اگر كسي ناراحت باشد و گريه كند دورش جمع مي‌شويم و همدردي مي‌كنيم، بهتر بود به اين همراهي، در موقع خنديدن افراد هم عادت مي‌كرديم.
خريدكردن را كاري شاق براي خود و خانواده مي‌دانيم؛ چه بسا وقت گذاشتن براي خريد و احساس لذت از آن، بزرگ‌ترين درس و تفريح براي فرزندانمان باشد.
به انجام كارهاي خانه عادت كرده‌ايم. اگر يك روز به آن نپردازيم، حس مي‌كنيم اشتباهي مرتكب شده‌ايم. شب را هم با فكر كارهاي فردا به خواب مي‌رويم. برعكس كساني كه عادت دارند كوچك‌ترين كارشان را به كارگر بسپارند؛ هر دو گروه با برنامه‌ريزي غلط، لذت انجام كارهاي خانه را از دست مي‌دهند.
اگر همه خواسته‌ها را فداي كارمان كرده‌ايم و تنها با شغل‌مان زندگي مي‌كنيم، روزي كه شغل‌مان را نداشته باشيم، آن روز ديگر هيچ چيز نخواهيم داشت. البته اگر عادت به تنبلي و بيكاري داشته باشيم، امروز نيز هيچ نداريم. كار متعادل به دور از هرگونه افراط و تفريط مي‌تواند نجات‌بخش زندگي باشد. دعوت به هر عروسي با هدر دادن كلي وقت و انرژي و هزينه همراه است چون عادت كرده‌ايم براي 2ساعت، كل خانواده را نو نوار كنيم و چه بسا لباس‌هايي كه در منزل داريم به مراتب بهتر باشد.
بچه‌ها با تقليد از كارهاي ما زندگي مي‌كنند. ممكن است طوري از كارهاي بد تقليد كنند كه زشتي عمل از بين برود و برايشان عادي شود. عادت بچه‌ها بعد از كش و قوس‌هاي زياد بيشتر به عادت خانواده برمي‌گردد. بچه‌ها وقتي عادت به بله گفتن دارند، خوشمان مي‌آيد ولي وقتي نه مي‌شنويم، زمين و زمان را مقصر مي‌دانيم.
چه مقدار از عادت‌هاي درست و غلط در زندگي ما هست؟ كلا انسان، موجودي عادت‌پيشه است و زندگي‌اش را بر روالي مشخص به پيش مي‌برد. مگر زماني كه اجباري براي تغييردادن خويش داشته باشد. از انجام كارهايي كه به صورت عادت درآمده و موارد زائد و نادرستي هستند، پرهيز كنيم. ترك بعضي عادت‌ها زيباست مانند ترك اعتياد به مواد گوناگون، سيگار، عادت‌هاي وسواسي و موارد ديگر كه با تأخير در ترك هر يك از اين عادت‌ها، ترك زندگي زودتر اتفاق خواهد افتاد. گشتن و تفريح، زيبا و دلنشين است ولي اگر تمام اوقاتمان صرف آن شود، آخرش به بيهودگي و پوچي خواهد كشيد.
بعضي عادت‌ها را نبايد ترك كرد و بهتر است رفته‌رفته حالت عادتي بيشتري به خود بگيرد. عادت كنيم با ديدن چيزهاي كوچك خوشحال شويم. ديدن طبيعت و چيزهاي طبيعي، زيبايي خود را دارد؛ هر چه بيشتر به آن عادت كنيم زندگي بهتري خواهيم داشت. عادت به شكرگزاري موجب آرامش بيشتر انسان مي‌شود.
آرامش ذهن وقتي با ماست كه بر نعمت‌هايي كه داريم شكرگزار باشيم. وقتي چشم باز مي‌كنيم، آسمان و زيبايي‌هاي زمين را مي‌بينيم، شكرگزار چشم‌هايمان باشيم. شكرگزار دست‌ها و پاهايي باشيم كه ما را محتاج خودمان مي‌كنند. از كار براي بچه‌ها نناليم چون اگر آنها نبودند زندگي مفهوم واقعي خود را از دست مي‌داد. به موقع مسئوليت‌ها را به بچه‌ها بسپاريم كه آنها نيز از انجام آن كارها لذت ببرند. فكر نكنيم زندگي يك كشمكش دائمي است. زندگي پرتلاطم مسلما زيباتر است. شكرگزار داشتن دوستاني باشيم كه امكان آن براي همه فراهم است.
عادت پايبندي به اخلاق و مذهب باعث مي‌شود نااميدي‌ها و استرس‌هاي زندگي را كمتر كنيم. توقعات نامعقول، آرزوهاي بيهوده و نگراني‌هاي بي‌مورد را از زندگي حذف كنيم تا موانع كمتري سر راهمان باشد. زندگي خود را داشته باشيم و عادت شنيدن اظهارنظرهاي ديگران از زندگي را حذف كنيم. در پي دوستان آسماني و كامل نباشيم چون خودمان هم كامل نيستيم.اگر تاكنون با عادت‌هاي بي‌مورد تحميلي زندگي كرده‌ايم بعد از اين خود، انتخاب‌گر برنامه‌هاي زندگي خود باشيم.