شعار ، شعار ،....

من کاملا" این نظر رو قبول دارم. شعارنویسی و مثلا" ترویج فرهنگ اسلامی و تبلیغات و این همه از اسلام و قرآن و حدیث و آیه و روایت و نکات تربیتی و تعلیمی حرف زدن و نوشتن و ... نه تنها مشکلی رو حل نمی کنه بلکه بر دایره ی بدبینی و انزجار مردمی که برای نان شب خودشان هم محتاجند اضافه می کنه. شعاردادن اصلا" یه عمل ریا کارانه ست . مثلا" شما فکر کنید که در و دیوار پر بشه از اینکه اسراف نکنید :
ان المبذرین کانوا اخوان الشیاطین
ویااینکه :
کلوا واشربوا ولاتسرفوا
و قس علیهذا
حالا وقتی که معلوم میشه فلان حاج آقا یا حاج خانوم که خیلی هم ادعای اسلامیتشون میشه ، هزار
دنگ و فنگ و خدم و حشم و نوکر و کلفت و برج و بارو و ویلا و اینها دارند و با ماشین های پایین پونصد میلیون توی خیابون حرکت نمی کنند ، یا اینکه بچه هاشون توی فرانسه و انگلیس و آلمان و آمریکا دارند عشق و حال می کنند و تحصیل و این کارها ، خب این شعارها چه معنی داره که از این تیپ افراد سوء استفاده گر و دروغ گو و کلاش هم که بحمدالله و المنه کم نیستند! پس بهتره مشکلات رو از اساس درست کرد که من بعید میدونم درست بشه انسان اول باید عملا" از خودش شروع بکنه ، خودش رو اصلاح بکنه ، دروغ نگه ، ریا نکنه ، حق مردم رو نخوره ، بدگویی مردم رو نکنه ، حسادت نکنه ، زیر آب کسی رو نزنه ، تلاش بکنه ، کارش درست باشه ، حسودی نکنه ، راه راست رو در پیش بگیره و این صفات رو قبل از هر کس و هرچیز باید مدیران و مسوولان مملکت اسلامی داشته باشند و عامل به این خصایص باشند تا مردم وقتی که نگاه می کنند ، و عملا" می بینند ، یاد بگیرند و فرهنگشون تغییر بکنه اونوقت وقتی عدالت بود و تبعیض نبود و دروغ گویی و ریا کاری و تملق و چاپلوسی و ظاهر سازی نبود یا کم رنگ شده بود ، استناد به احادیث و روایات و چنین تبلیغاتی مفید خواهد بود ، اما حالا که خیلی ها ظاهر سازی می کنند و دروغ میگن این شعارها و نوشته ها و تبلیغات و مثلا" کارهای فرهنگی کاملا" نتیجه ی برعکس داره .

احسنت جناب حیران شما به نیکی این بحث رو تکمیل فرمودیدو متاسفانه این یه درد بزرگه که توجهی بهش نمیشه ، هرچی که از درون تهی بشه ، فقط یه پوسته و ظاهر ازش میمونه و آخر سر هم میشه با یه فوت و یا یه تلنگر کوچولو از بین بردش. جای تاسف داره که مسایل بدین مهمی سرسری گرفته میشه و بهش توجه نمیشه.